Posted by George Sakkas on facebook
October 30, 2021
Finding the lost archives of Greek Federation’s starting years…
From 1984 till 1990
Το 47/1, ήταν το μοναδικό ειδος μπιλιάρδου του σερί, στο οποίο έχασα δύο πρωταθλήματα εκεινη την πενταετια…
Και αυτό, παρά το ότι η Γενική μου επίδοση έφτασε ειδικα το 1987 σε πολύ υψηλό επιπεδο, αποτελώντας ένα από τα μεγαλύτερα μου “κατορθωματα”, στον χώρο του αγωνιστικού μπιλιάρδου…
Όμως ο Νίκος Τρεμουλης, αυτός ο αρτίστας των γραμμών του Cadre, μπορούσε να γίνει πολύ σκληρος αντιπαλος και να μου καταφέρει κτυπήματα που άλλοι δεν μπορούσαν ούτε να διανοηθούν, από τα πρώιμα κιόλας χρόνια, των καδρων 47cm…
Παίρνοντας την μικρή χρονικά ιστορία του παιγνιδιού από την αρχή, κερδίζω με το σεμνό 11.0 μουαγιεν το…. πειραματικό, προ-ομοσπονδιας τουρνουά του Borsalino, και αφού έχω νικήσει και σε ότι πρωτάθλημα έχω παίξει στην πρώτη σεζόν της ΕΦΟΜ, έρχεται η ώρα του επίλογου για το 1984-85….
Cadre 47/1 στο Λάιονς, και έχω ήδη φροντίσει να απογοητεύσω τους πάντες, στο Πανευρωπαϊκό του Ολυμπιακού Σταδίου της Αθήνας…
Καυτή η ατμόσφαιρα, παραδοσιακά στο Παγκράτι, η διαφορά στις επιδόσεις δεν θα με βοηθήσει σε τίποτα, και πράγματι στον τελικο, ο τεράστιος αυτός παίκτης ανατρέπει τα προγνωστικά, και με υποχρεώνει στην πρώτη μου απώλεια πρωταθλήματος σε οποιοδήποτε είδος μπιλιάρδου από το 1981, μετά από 33 συνεχομενες πρώτες θεσεις!!!
Ο Νίκος Τρεμουλης θα ειναι ο πρώτος επίσημος πρωταθλητής σε αυτό το γεμάτο παγίδες Cadre!
Η γιορτή που στήθηκε στο Λάιονς ήταν άνευ προηγουμένου…τόση ευδαιμονία σε πρόσωπα δεν βλέπεις συχνά στην ζωή σου…
Ο Νίκος είχε ήδη τους πρώτους φανατικούς οπαδούς του, και δεν θα τους έχανε ποτέ!
Η ήττα μου, σε συνδιασμο με την αποτυχημένη εμφάνιση του ΟΑΚΑ και τον φιλικό αγώνα με την Εθνική Αυστρίας στον οποίο ο Νίκος, και κατά δεύτερο λόγο ο Σάκης, κέρδισαν όλες τις εντυπώσεις, εκανε τις μετοχές μου να πέσουν πολύ επικίνδυνα….
Αυτό το γεγονός λειτούργησε πολύ αρνητικά στις τότε ασταθείς μπιλιαρδοεπαγγελματικες μου δραστηριότητες…
Άνθρωποι που είχαν επενδύσει επάνω μου, ξαφνικά προτίμησαν να με…. ξεφορτωθούν!
Αυτό όμως το τελευταίο, μού πυροδότησε αντίδραση, ώστε η κατάσταση να μην με πάρει από κάτω, τουλάχιστον αγωνιστικά…
Ερχόμενος από οικογένεια που είχε βρεθει ήδη δύο φορές από τα πολύ ψηλά στα πολυ χαμηλά, η πρώτη στην απέλαση από την Πόλη του 1964, η δεύτερη όταν δέκα χρόνια μετά χάσαμε τα πάντα στην Κέρκυρα, είχα υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μου να σταθώ με κάθε τρόπο όρθιος…
Πράγματι, τις δύο επόμενες σεζόν,
έκανα δύο μεγάλα, βαριά βήματα, φτάνοντας πρώτα στο 16.20 Γ.Μ.Ο, και από εκεί στο διεθνούς κλάσης 21.70 του 1987, παίζοντας μάλιστα με πολύ σκληρούς παίκτες στους ομίλους, παίκτες που σε έβαζαν να βλέπεις τις μπάλες με τα….κιάλια!
Το 21.70 δεν είναι βέβαια επίδοση κοντινή σε…..παγκόσμια ρεκόρ. Απλώς τα …μισά διεθνή τουρνουά, έχουν κατακτηθεί με παρόμοιους, ή και μικρότερους μέσους όρους!
Όμως στο Champion το 1988, ο Νίκος με ξανακτυπά…
Οι μεγάλες μου επιδόσεις εως τον τελικό και πάλι δεν έπαιξαν ρολο … στον επίλογο του τουρνουά ξαναπαίζω μέτρια και ξαναχάνω, εκτός απο το ματς, και την ευκαιρία να κάνω νέο ρεκόρ γενικού μουαγιεν…
Το ότι έκλεισα την χρυσή εποχή του 47/1 με μια ακόμα πρώτη θέση στο Εθνικό πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς(88-89), δεν μείωσε καθόλου την αξία του μεγαλου αντιπαλου Nick Tremoulis!
Στον απολογισμό της καταπληκτικής αυτης περιοδου, για αυτο το Cadre, και για το Ελληνικό μπιλιαρδο γενικότερα, βλέπουμε, οτι ξεχώρισε επίσης ο κυριος Χρήστος Αργυρίου, άνθρωπος που η παρουσία του ανέκαθεν κοσμούσε τον χώρο μας…
Παίκτης με πολλές διακρίσεις μεταξύ 1979 και 1984, ο Χρήστος κατάφερε να παρει δύο τρίτες και μία δεύτερη θέση και εδώ, … στο παιγνιδι-πονοκεφαλος!
Από μία τρίτη θέση κέρδισαν επίσης, ο πολυ ανθεκτικός στην πίεση των αγώνων Κώστας Σιγάλας, ο καλλιτεχνικής φύσης σε όλες του τις εκδηλώσεις Παναγιώτης Καλδής, και φυσικά ο Σάκης Τσοκαντας.
Την πρώτη κατηγορία, που συνήθως είχε μόνον οκτώ παίκτες σε αυτό το στυλ, συμπλήρωναν οι σπουδαίοι Δημήτρης Κακλής, Γιάννης Πουλος, Δημητρης Χειμαρας, και κατά περιοδους παίκτες των πιό…. ήπιων μορφών του Cadre οπως οι Γιώργος Θαλασσινός, Λουκάς Σιδεράς, Γιάννης και ο Νίκος Κρικελας…
Οι παίκτες της Θεσσαλονίκης, ενεργοί και επιτυχημένοι τα προηγούμενα χρόνια, δεν θα συμμετέχουν ιδιαίτερα σε αυτήν την περίοδο, παρά μόνον στο τέλος της, κανοντας σπουδαία πράγματα και ηρωικές νίκες….Τους διαχρονικούς Κωστα Δεμερτζη, Κυριακο Μπελδεροπουλο, Γιάννη Παπαγεωργίου, και Γιώργο Μακρή, του 1976-81, θα συνοδεύσουν και θα διαδεχθούν κυρίως οι Νίκος Τσακλιδης, Λάκης Ελευθεριαδης, Νάσος Γαβριηλίδης, Παύλος Ζαχαριάδης, Τηλέμαχος Ντινουλης, Χρήστος Πετουρης, Γιώργος Παπαγεωργίου….
Οι επιτυχίες τους, θα μου δώσουν τις ευκαιρίες για να σας μιλήσω σύντομα για αυτην την μεγάλη οικογένεια του μπιλιάρδου του Βορρά…
*Εκτός του Γενικού μουαγιεν, επιδόσεις ξεχωριστές του κάθε στυλ του Τριάθλου του σερί, δεν μπόρεσα να σας βρω, βρηκα μονον ότι έγινε στην Ακαδημια το 1989, και θυμάμαι ότι δεν παίξαμε ιδιαίτερα καλά…
Αυτό είχε γίνει μάλλον εξ αιτίας της νευρικότητας που δημιούργησαν οι μικρες αποστάσεις, που ήταν 200 στο ελεύθερο, 150 στο 47/2, και 100 καραμπολες στο 47/1…
*Όσον αφορά το μουαγιεν του Νίκου Τρεμουλη στο Πανελλήνιο του 1984-85, όλα δείχνουν ότι είναι κοντά στο 10.60.(Και όχι 7.90). Το εγκυρότερα περιοδικό της Ευρώπης το οποίο μας έδωσε τα …αρχαία αποτελέσματα, δεν κανει εύκολα λαθη, αλλά λάθη μπορούν να γίνουν….
* Με το πρωτάθλημα του 1989-90 του Lions, μπαίνουμε στην δεύτερη περίοδο των παιγνιδιων του σερί, όπου οι Τρίσποντες περνούν πρώτες σε δημοτικότητα, και Σακκάς, Τρεμουλης, και Τσοκάντας σταματούν να μετέχουν στα Cadre 47/1, 71/2 και 47/2.
Τα τελικά αποτελέσματα, τα οποία θα ανακοινωθούν και πάλι σε δημοσίευση που θα ασχοληθεί αποκλειστικά με την δεύτερη περίοδο των παιγνιδιων του σερί, είχαν ως εξης:
1.Ελευθεριάδης Λάκης Γ.Μ.Ο. 10.0 *
2.Κρικελας Νίκος
3.Τσακλιδης Νίκος
4.Καλανταριδης Γιάννης
Ειχαμε ήδη μπει σε μια περίοδο που η διοίκηση της ΕΦΟΜ, με πρόεδρο τον κύριο Καρακουλακη, Γυμνασιαρχη στην Νέα Σμύρνη, σχεδον δεν διοργάνωσε καθόλου αγώνες μέχρι και τα τέλη του 1993…
Δεν μπορώ να πω ότι η συγκεκριμένη διοίκηση ήταν αδρανής. Πήγαινα και παρακολουθούσα τα συχνά και πολύωρα συμβούλια τους στον ημιόροφο της Ακαδημιας, χούι που μου είχε μείνει από την εποχή της διοίκησης Ρούφου.
Ήταν πάντως πολύ αναβλητικοί στο θέμα εναρξης αγώνων…
Αυτό έφερε σαν αποτέλεσμα την δίψα των παικτών για Όπεν τουρνουά , όχι πλέον στα παιγνίδια του σερί, όπου οι πρώτες θέσεις θεωρούνταν ….πιασμένες, αλλά στις Τρισποντες οπου όλα έδειχναν ανοικτα…
Στην πραγματικότητα όμως δεν ήταν….
[wptb id=1655]
ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ ΑΠΟ ΤΟ “LIONS” ΤΟΥ
1985-86 ….NICK TREMOULIS…..
