Posted by George Sakkas on facebook
November 16, 2021
Finding the lost archives of Greek Federation’s starting years…..
Cadre 71/2 From 1984 till 1990
Το Cadre 71/2 είναι γνωστό και σαν Μεγάλο Κάδρο εξαιτίας των τεράστιων τετραγώνων πλευράς 71cm στα οποία χαράσσεται το μπιλιάρδο…
Και αυτο, μαζι με το 47/1 και την σποντα, ανήκει στο γκρουπ των στυλ που καλλιεργήθηκαν τελευταια στην Ελλαδα.
Παράλληλος βίος με τού 47/1 το ξεκίνημα της εξέλιξης των επιδόσεων μας, παρά το ότι το μεγάλο κάδρο ειναι ένα κλικ ευκολότερο…
Απρόσμενο το να ακούς πάντως, οτι σε αυτό το παιγνίδι, δεν έχασα ποτε τον τιτλο του πρωταθλητή, ούτε στην χρυσή εποχή 1984-90, αλλα ούτε στην οπως-οπως επανεμφάνιση μας στα παιγνίδια του σερι τού 2002-2007…
Η αίθουσα όπου παίκτες και θεατες θα πρωτογνώριζαν αυτό το σπουδαίο κάδρο ηλικίας ενός αιώνα στην Ευρωπη, ήταν και πάλι το Borsalino στον Νέο Κόσμο, σχεδόν στην συμβολή των οδών Φραντζή και Καλιρρόης…
Κερδίζω με το ταπεινό 11.0 Γενικό, που θα το επιβεβαιώσω και λίγους μήνες μετά στο πρώτο επίσημο Πανελλήνιο…
Εκεί, μαζί του, καταφερνω ενα 18.20 μουαγιεν στον τελικο με τον Νίκο Τρεμουλη, επιδοση που εκείνη την χρονική στιγμή, φάνηκε πολυ μεγάλη…
Τρίτος ο αξιόλογος καδρίστας Γιάννης Καλανταριδης, σημαντικό κομμάτι του μπιλιάρδου των παλιών δεκαετιών, παρά το τοτε νεαρό της ηλικίας του…
Γεγονός είναι, ότι ηδη ειχα πάρει εικόνα και αυτου τού παιγνιδιού στο Παρίσι, στην Ακαδημία της Wagram, από τους δύο βιρτουόζους Γάλλους, τον Louis Edelin και τον George Bourezg, και ότι ήδη ειχα δουλέψει σκληρά περί τα δύο χρόνια, προσπαθώντας να καταλάβω την λογική του…
Άρα από την μία, σαφώς είχα πλεονεκτημα απέναντι στους αντιπάλους μου σε αυτά τα πρώτα τουρνουα, και από την αλλη σαφώς οι αντίπαλοι μου πήραν την εικόνα των παιγνιδιων έτοιμη, χωρίς να κοπιάσουν ιδιαίτερα…
Με εντυπωσίασε παντως το πόσο γρήγορα οι συμπαίκτες μου κατανοησαν το πώς επρέπε να παίξουν τα καδρα από άποψη στρατηγικης… Θυμάμαι ότι σε πολύ λίγους χρειάστηκε να κάνω καποια μικρά σεμινάρια… οι περισσότεροι σε τρεις μήνες ήταν σχεδόν έτοιμοι… κάποιοι δε, έπαιξαν τα παιγνίδια με αρχή και τέλος την…. επόμενη μέρα!
Είναι γεγονός ότι το δυνατό σημείο του Έλληνα ειναι η ευστροφία, η πατέντα, και η λύση…. Όμως σε ποιον να το πεις και να σε πιστέψει…. Προσωπικά, αυτο το ανήκουστο για τους Ευρωπαίους γεγονός, το είδα και το έζησα…
Παντως, η υπερπροσπάθεια που εκανα εκείνα τα χρόνια για να ανακαλυψω την….. πυρίτιδα, δηλαδη τέσσερα στυλ μπιλιάρδου του σερί, που είχαν φυσικα… ανακαλυφθεί προ πολλού, συν ενα μέρος από τις τρισποντες λίγο αργότερα, και να γίνω ανταγωνιστικός και στα πεντε μέσα σε λιγα χρόνια σε διεθνές επίπεδο, μου απορρόφησε πολλές δυνάμεις…
Κατά ένα μέρος, σε αυτό οφείλεται η τάση μου για παραίτηση από τα αγωνιστικά από μικρή ηλικία, όπως και το ότι το εγκατέλειψα οριστικα νωρίτερα από ολους…
Πίσω στο δεύτερο Πανελλήνιο, του 1985-86, ο Τρεμουλης είναι τρίτος. Τελικό παίζω με τον Σάκη Τσοκαντα, και ήδη στα προηγούμενα ματς έχω σπάσει τα ρεκόρ του σερί και του ειδικού μέσου όρου από δύο φορές το καθένα!
Ξεκινώ τον τελικό με 134 σερί, τρίτη κατάρριψη πανελλήνιου ρεκόρ στην ίδια διοργανωση, και τελειώνω στην τρίτη στεκιά με άλλες 66….
Το ρεκορ του ειδικου μέσου όρου, από το 18.2, απογειώνεται και προσγειώνεται στο world class 66.66!!!
Το ρεκόρ του γενικού μεσου ορου φθάνει στο 16.2, με 50% άνοδο…
Το αμόκ αυτο δεν θα είχε σταματημό ούτε τα επόμενα χρονια… Ο Νίκος Τρεμουλης θα σταματήσει να συμμετέχει σε αυτό το παιγνίδι που εξάλλου δεν συμπαθησε ποτε, ενώ ο Σάκης θα δυναμώσει υπερβολικά κερδίζοντας με σε ένα ματς που δεν μου στοίχισε το πρωτάθλημα, και σε μιαν άλλη περιπτωση στριμωχνοντας με στα σχοινιά, από όπου γλύτωσα με ηρωικη ισοπαλια και νίκη στην παράταση….
Αφού πέφτοντας από την Ακρόπολη, βρίσκω πορτοφόλι, φεύγω και με ένα Πανελλήνιο γενικού μουαγιεν 23.90… ενω ο Τσοκαντας πλησιάζει το 20.00!!! Κοσμογονία….
Ο σπουδαίος Νίκος Κρικελας είναι μαζί μας στο βάθρο ξεπερνώντας το 15.0 γενικό…. Αυτό το τεράστιο ταλεντο που δεν πήρε ποτέ το μπιλιάρδο στα σοβαρά, θα ειναι δεύτερος και στα επόμενα δύο και τελευταία πρωταθλήματα τής πιό απίθανης εποχής για το Ελληνικό μπιλιάρδο, με τρίτον, και τις δύο φορές τον σεμνό και ευγενή φίλο μας, Παναγιώτη Καλδή!!!
Για να μην το ξεχάσω, τα συναρπαστικά με τον Σάκη Τσοκαντα εγιναν στην έδρα της “Προοδου”, το Roi-matt στου Ζωγράφου, αιθουσα ιδιοκτησίας του Τρύφωνα Αποστολερη.
Ακολούθησε το Πανευρωπαϊκό του 1987, στην Mollerusa της Lerida, στην Ισπανία…
Τα πράγματα πολιτικά, έδειχναν πολυ τεταμενα στην περιοχη…
Εντύπωση μου έκανε το πόσες φορές είδα γραμμένο στους τοίχους το “Ελεύθερη Καταλονία”.
Παρα το ότι ημουν πρωταρης σε διεθνές επίπεδο και σε αυτό το στυλ, κερδίζω τον Αυστριακό Christof Pils, και χάνω από τον παικταρά, φίλο μου Jos Bongers που με τελειώνει… απροειδοποίητα με 102 σερι, ενώ το σκορ ηταν 148-137, σε ένα ματς που σου έδινε την ψευδαίσθηση ότι θα πάει σε φώτο φινις…
Στο κρίσιμο ματς για την είσοδο στην 8αδα, παίζω με τον αγαθο γίγαντα Willie Wesenbeek πρωταθλητή Βελγίου και Ευρώπης, ο οποίος δεν αισθάνεται καθόλου άνετα μαζί μου…
Ενα χρόνο πριν, στo Ελεύθερο της Lyon, σαν κάτοχος του τίτλου της Ευρώπης, έχασε δυο ματς με συνολικο σκορ 800-4 σε τρεις στεκιες, και μάλλον με έχει πάρει από…. φοβο! (400-0 σε μία, και 400-4 σε δύο στεκιές)
Παίζουμε ως συνήθως εκείνη την εποχή στις 250 καραμπόλες, κανει συνεχόμενα λάθη, πάω μπροστά 180- 35 στην τέταρτη στεκιά, γιορτάζω την νίκη μου πριν της ώρας της, και κάνω ότι μπορώ για να τον…. ξυπνήσω!
Κλασικά, οι επόμενες έξι στεκιές μου είναι κενές(!), μένω στις 180, και ο Willie, με κάτι μικροστεκιες, συν 106 σερι στο τελος, κερδίζει την πρόκριση…
Θέλω να σας πω μετά από 35 χρόνια, ότι ο Βέλγος ήταν ένας από τους ελαχιστους Ευρωπαιους που πίστεψαν ότι μια μέρα θα γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής και δεν δικαιώθηκαν φυσικά…
Μου μένει παντως σαν κέρδος, το ηχηρό 24.65 γενικό μουαγιεν, ρεκόρ που έμεινε πολλα χρόνια σε ισχύ σαν καλύτερη η επίδοση Έλληνα σε διεθνείς αγώνες, μου χαρισε δε την 16η θέση στο Ranking, στην Ευρωπαικη κατάταξη της δεκαετίας του 80′ της CEB, παρά το ότι είχα παίξει μόνον σε ενα από τα πεντε πρωταθλήματα!
Η ικανοποίηση για την εμφάνιση, δεν με άφησε τότε να δω την ευκαιρία που είχα μόλις χάσει…
Αργότερα κατάλαβα ότι αυτό το “δικό” μου ματς ηταν επάνω σε ενα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι της μπιλιαρδικης μου ζωής, και έπρεπε να το ειχα πάρει πάση θυσία…
Οι ευκαιρίες που σου δίνει το μπιλιαρδο, είναι λιγότερες απο όσες νομίζουμε όταν είμαστε νεοι…
Και βέβαια αφού δεν μπορούμε να ξέρουμε εκ των προτέρων ποιος αγωνας θα αποδειχθεί σημαντικός, υπάρχει μόνον μια λύση… Ειδικά σε ματς με φύλλο αγώνος, τα δίνουμε πάντα όλα…. Ότι έχουμε και δεν έχουμε, από το ζεσταμα (κυριολεκτικά) μέχρι το τελος!
Εάν το καλοσκεφτείς, δεν είναι και τοσο δύσκολο, ουτε τόσο επώδυνο, μπορείς να το κάνεις συνήθεια, οι δε ωραιες αναμνήσεις που λογικά θα σου χαρίσει ίσως κρατήσουν για μιά ζωή…. Ίσως και περισσότερο…
Εκει στην Καταλονία το πρωτάθλημα Ευρώπης θα το κερδίσει ο Fonsy Grethen, αλλά…. κυπελλούχος θα ειμαι εγώ!!!
Για κάποιο λόγο που δεν κατάλαβα ποτέ, όταν του προσέφεραν το κύπελλο στην απονομη, ο Λουξεμβούργιος γυρνωντας προς τους θεατές είπε ότι πιστεύει ότι πρέπει να το παρει κάποιος άλλος, και αυτός ο άλλος ήμουν εγω!!!
Από τότε είναι στο σπίτι μου, και τώρα που είναι δύσκολα τα πράγματα, έχω βάλει εισιτήριο!!!
Ένα ακόμα βραβείο sportive συμπεριφορας μετά τους Γάλλους της Λυών, που μου απονέμουν οι Ισπανοι, επιστροφή στην Αθήνα, και μια σειρά νικών με συνηθισμένες επιδοσεις στα Πολυαθλα του Αθηναϊκού, και στο Πανελλήνιο του 71/2 που διοργάνωσε η Ακαδημία…
Εδώ, ο Λάκης Ελευθεριάδης, ο Θεσσαλονικιός με το μαχητικό παιγνίδι, παίκτης που σύντομα θα δημιουργούσε αισθηση, πήρε την τετάρτη θέση, δίνοντας ένα πρώτο δείγμα γραφής….
Ομως στο τελευταίο Πανελλήνιο της εποχής που τα δύσκολα παιγνιδια του σερί μαγνητιζαν τον κόσμο, εντός έδρας με διοργανωτή παλι τον Αθηναϊκό, πετυχαίνω ένα ονειρεμένο για εμένα μουαγιεν, χωρίς μαλιστα να υπερβάλλω εαυτόν σε καμμία περιπτωση… Τριάντα γενικό, απλά και μόνον γιατί το χειρότερο μου παιγνίδι ήταν στο 20, ενω συνήθως τα τελευταια χρόνια, ηταν μεταξύ 12 και 15… Τόσο απλά… σας το λέω, ελπίζοντας να σας βάλω σε σκέψεις…
ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ…
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ 1995, ΣΑΚΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΕΙΡΉΝΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑΣ….
