Dedicated to all my friends from Peru

Posted by George Sakkas on facebook
July 22, 2021

Dedicated to all my friends from Peru, and especially to the world class 3cushions player, the super gifted musician, senior Ramon Rodriguez!!!
1961 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τρισποντες…. Άμστερνταμ…..
Νικητής ο σπουδαίος Περουβιανος Αdolfo Suarez, που εδω συνεχίζει την παράδοση της Λατινοαμερικανικης σχολής!
Ειναι η πρωτη και μοναδική φορά που το Περού κερδίζει Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού όπως μας πληροφορεί ο Cayo Bardales Schrader, σε αυτήν την μικρή χώρα της Νότιας Αμερικής, υπήρχαν τότε μόνον δεκα(!) τραπέζια μπιλιάρδου, ο δε Suarez πηγε να παίξει στο Άμστερνταμ με….. δανεική στεκα!!!
Η γενική του επίδοση, το 0,997, κατέρριψε το Παγκόσμιο ρεκόρ, και ήταν φυσικα η καλύτερη του πρωταθλήματος. Δεν υπήρξε καμμία αμφιβολια ότι ο Αδόλφος άξιζε αυτον τον τίτλο, που εκανε τοσο υπερηφανους τους συμπατριώτες του, και δημοφιλές πλεον το σπορ στο Περού!
Έχει τιμηθεί με τον “μέγα σταυρο”, την μεγαλύτερη διάκριση που μπορεί να λάβει Περουβιανός από την Κυβέρνηση!
Στις 23/4/2011, γιορτάστηκαν επισημα στο Περού, τα 50 χρόνια από την νίκη του στο Άμστερνταμ!
Το Εθνικό πρωτάθλημα Μπιλιάρδου του Περού φέρει το όνομα του….
Ηταν ένας από τους πιο αγαπητούς αθλητές της χώρας για την απλότητα, και το ταπεινό του χαρακτήρα του.
Από τους τελευταίους διάσημους που διατήρησε το όνομα Αδόλφος, ένα κατά τα αλλα πολύ δυνατό σύνθετο απο τις λέξεις “Ευγενης” και “Λυκος”, Γερμανικο όνομα, που έχει απαγορευτεί να δίνεται σε μωρά σε 35 χώρες!
Απεβίωσε σε ηλικία 71 ετών στην πρωτευουσα Lima το 2001, στην δε κηδεία, τού έγιναν πρωτόγνωρες τιμές….
Όμως ο δευτεραθλητης ήταν ο αρχικός λογος δημοσίευσης αυτού του ποστ!
Ο ένας και μοναδικός, ο ιδιοτροπος και εκκεντρικός, κύριος Egidio Vieira, εδώ ακόμα παίζοντας για την γενέτειρα του Πορτογαλία!
Το 0,801 δεν είναι μουαγιεν για δεύτερη θέση στον κόσμο, χασκογελαω συνωμοτικά όταν φαντάζομαι τα….. βασανιστήρια στα οποία έχει υποβάλει τους μπαϊλντισμενους αντιπάλους του…
Αυτοί δεν θα ήταν αγώνες…..
Θα ήταν μονόπρακτα με παραμιλητά, γελακια και μουρμουριστα τραγουδάκια, με φουλ σετ από γκριμάτσες που συνοδευονται απο βάδισμα play boy μετά από strike, μια αόριστη επικοινωνία με την κερκίδα, και έναν ακατάπαυστο καταιγισμο καροτου, που κάνει τον αντίπαλο να κοιτά απελπισμένα την έξοδο προς το μπαρ!
Τίποτα απο όλα αυτά όμως δεν μπορει να μειώσει την αξία του σαν ένας από τους πλέον ανθεκτικους στον χρονο, και σημαντικους παικτες της ιστοριας!
Έχει κερδίσει ακόμα και World Cup της BWA!
Θυμάμαι πώς ξαφνικά μπήκε το βιντεάκι με την νικητήρια εξασποντη καραμπολα στην “Αθλητική Κυριακη”, σε περιγραφή της φίλης Άννας Καραμανλή…..
Φυσικά στα πλαίσια του…. ζούμε για να μας θυμούνται, εκτελεί, και μόλις βλέπει ότι στην τρίτη σπόντα πάει καλά, σταματά να κοιτά την φάση, και πηγαίνει προς τον αντίπαλο έτοιμος για χειραψία, με γελάκια, παραμιλωντας κάτι σαν… “φουκαρά μου τι έπαθες…. σε έσκισα”
Τον παλιό μυθο του Ισπανικού μπιλιάρδου Joaquin Domingo, δεν είχα την τιμή να γνωρισω, απλώς έπαιξα εικοσιπέντε χρόνια αργότερα στην Lerida της Καταλονίας, σε μπιλιαρδα κατασκευής του, Πανευρωπαϊκό Cadre 71/2, με καλές αναμνήσεις, και ένα πολυ μεγάλο για εκείνη την εποχή Πανελλήνιο ρεκόρ! Χρειάστηκαν λιγότερα από τρία χρόνια απο το πρώτο μας Εθνικο πρωτάθλημα σε αυτό το άγνωστο για εμας στυλ…..
*ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΕΠΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥΣ